Hallo mede hardlopers,
De hoogste tijd voor het vervolg op mijn eerste blog. Mocht je deze nog niet gelezen hebt kun je hier klikken.
Het verhaal gaat verder met de volgende wedstrijd waar ik me (samen met mijn vaste zaterdagochtend loopmaatjes) voor had ingeschreven: De Ameland Adventurerun. 10 kilometer door bos, duinen en over het strand. Voor M was dit de eerste wedstrijd over 10 km en ik had met haar afgesproken de eerste 6 km bij haar en T te blijven. Ik vond het erg leuk om een andere loper op die manier te kunnen bijstaan. De loop zelf was erg afwisselend. Wel een beetje druk, maar ik genoot van de omgeving en was vooral bezig met hoe het mijn loopmaatjes verging. Na 6 km ging ik, zoals afgesproken, mijn eigen weg en kon nog lekker even aanzetten tot de finish in Nes.
Inmiddels zijn we in 2017 aanbeland en heb ik mijn eerste doelen voor dit jaar bepaald:
- ik wil een 10 km onder de 50 min lopen
- ik wil mijn eerste halve marathon lopen (en het liefst binnen 2 uur)
Op uitnodiging van een oud-manager van mij sluit ik op woensdagavond aan bij de loopgroep Stiens. Hier train je onder begeleiding je hardloopvaardigheden. Looptraining, intervaltraining en vooral gezelligheid! Ik moest hiervoor wel een aantal vooroordelen uit de weg ruimen, want ik had een hekel aan s’avonds lopen (ik presteer s’ochtends en s’middags het best) en zou ineens deel uitmaken van een grote groep terwijl ik de eerste jaren alles individueel had gedaan. Maar wat een eye-opener is dit geweest! Even los van de trainer Arjen Visserman (28 jaar lang houder van het NR op de 400M. Respect!) vooral de mensen in de groep die naast de trainingen als groep ook naar verschillende loopevenementen toe gaan.
Het wedstrijdvirus heeft inmiddels ook behoorlijk toegeslagen en ik loop ieder maand op z’n minst 1 wedstrijd. In en om Leeuwarden organiseert de SV Friesland met grote regelmaat en leuke loop. Dit alles in aanloop naar de Loop Leeuwarden in mei waar ik mijn eerste halve marathon wil gaan lopen. Exact 1 jaar na mijn eerste wedstrijd.
Samen met mijn zaterdagochtend loopmaatjes bezoeken we de meeste wedstrijden en ook heeft zich een 4e lid gemeld. Overbuurvrouw D is al zeer sportief, maar wil daarnaast ook graag meer gaan hardlopen. De Condensloop in Leeuwarden is haar eerste wedstrijd en ik bied aan deze als haas met haar te gaan lopen. Ze heeft zelf nog geen idee van een eindtijd, maar op basis van de trainingen is rond de 55 min zeker haalbaar. M heeft samen met mij ook een doel gesteld voor 2017 en dat is een 10 lopen binnen het uur.
In het begin van de race is D een beetje afgeleid door haar telefoon (ze dacht dat ie op stil stond) en wil hem uitzetten, maar ik zei: laat maar gaan. Iedere km geeft haar app door wat het tempo is en op een gegeven moment hoor ik zelfs 5.09 per km voorbij komen (da’s bijna 12 km/h….) gelukkig heeft ze het zelf niet door en lopen we vrolijk verder. Na 7 km krijgt ze het toch een beetje moeilijk en (omdat ze een enorme vechter is) wijs ik haar op de eerstvolgende loper die ca 50 meter voor ons loopt. Die gaan we pakken! en dan de volgende en de volgende…. Het resultaat: 10 km in 52 min!
Mijn eigen trainingsafstanden lopen intussen ook al behoorlijk op. Ik volg een schema wat ik van Koos uit de loopgroep had gekregen. Deze richt zich enkel op de lange duurloop (die ik altijd op zondag doe) en wordt aangevuld met de intervaltrainingen op woensdag en de training van de zaterdagclub. Tijdens de duurlopen kom ik op een gegeven moment de “man met de hamer” tegen ga ik me toch maar eens verdiepen in de juiste voeding. Zo leer ik alles over koolhydraten en experimenteer ik met bananen, energiedrank en speciale gels. Ook heeft mijn trouwe Tomtom plaats gemaakt voor een Garmin Forerunner 235. Deze geeft me nog meer informatie tijdens het lopen en ik gebruik de data ook voor analyse achteraf. Een gevolg van al dit getrain is ook dat ik inmiddels 15 kg ben afgevallen en mijn loopshirtjes niet meer koop in de maat XL, maar in M.
21 mei 2017: raceday! mijn eerste halve marathon. Wat heb ik hier lang naar toegetraind en toegeleefd. Nu moet het gebeuren!
Ik had van tevoren een mooi plan bedacht en uitgeprobeerd: ik ga de eerste 2 km niet te hard van start. Maximaal 6 min/km (10 km/h) en na 2 km ga ik versnellen tot 5.40 min/km (10,7 km/h). Dit moet me naar 1.59 gaan brengen over 21 km. Voor onderweg heb ik 3 SiS gels bij me en die ga ik bij 8, 12 en 16 km gebruiken. De kilometers stapelen zich op en ik zit in een lekker ritme van 5.30 min/km. Na ongeveer 8 km kom ik achterop een grote groep lopers. Ze volgen allemaal een pacer en op zijn ballon staat 1.55! Als ik daar nou eens voor ga lopen, dan finish ik zeker dik binnen de 2 uur! Ook weet ik dat het parcours straks smaller wordt en ik besluit licht te versnellen en loop de groep langzaam voorbij.
Na 10 km kijk ik op mijn horloge en die geeft aan dat ik inmiddels 54 minuten onderweg ben. Ik denk ineens terug aan een jaar eerder. Toen liep ik 10 km in 1.01 en nu ben ik nog maar op de helft van de totale afstand. Dat geeft me een enorme boost! De laatste kilometers worden dan toch wel zwaar voor de benen, maar ik kan mijn tempo redelijk constant houden. Eenmaal terug in de stad kan ik de finish bijna ruiken! Het publiek juicht je toe en ik kan het bijna niet geloven dat ik een halve marathon ga volbrengen. In het zicht van de finish heb ik geen oog meer voor het publiek. Ik zie alleen de finishboog. Ik zet nog een laatste keer aan en met een vreugdesprong kom ik over de finish in 1.54!
Na mijn eerste halve marathon volgt al snel de tweede: de Mar-A-Thon in Sneek. Deze keer met de leden van de Loopgroep Stiens en van een van hen heb ik het startnummer overgenomen. Deze loop begon pas om 19.00 uur en ik was erg benieuwd hoe me dat zou bevallen. Op aanraden van de groep begon ik de dag ervoor met “stapelen”. Alweer zo’n nieuw begrip voor mij. Veel koolhydraten eten in aanloop naar een wedstrijd. De wedstrijd zelf was erg leuk. Een mooie omgeving en finish vlak bij de Waterpoort van Sneek. Het was wel warm en ik weet niet of het daardoor kwam of omdat het s’avonds was, maar het liep toch minder lekker dan in Leeuwarden. Volgens de data liep ik tot en met km 15 exact dezelfde tijd als mijn eerste HM.
Na die twee halve marathons dreigde ik een beetje in een gat te vallen, want ja, wat moest ik nu gaan doen? Ik besloot met te gaan richten op een snelle 10. Want dat doel had ik voor dit jaar ook nog. In de wedstrijden wilde het maar niet lukken om onder de 50 min te komen. Ik liep in februari al eens 50.39 en in augustus liep ik 50.03 (aah zuur!). Ik betrapte me er zelf op dat ik, in tegenstelling tot de HM, altijd te snel begon. Dat nekt je uiteindelijk in de laatste kilometers. Op een zonnige zondagmorgen voelden de benen zo goed dat ik nog eens een poging waagde. Rustiger opbouwen, niet sneller dan 5.00 min/km beginnen en na 2 km versnellen naar 4.50 min/km. Dit bracht me uiteindelijk naar 49.31. Yes!!!! Doel 2 gehaald voor 2017.
In september loop ik samen met een aantal collega’s van Peeze de 10 EM (16 km) tijdens de Bridge 2 Bridge. Ik spreek met 1 collega af om samen met hem te gaan lopen. Ik merk bij mezelf dat ik veel meer geniet van de omgeving en het publiek als ik niet “voor mezelf” loop. Ook vind ik het ontzettend leuk om andere lopers te begeleiden en het idee vormt zich om daar iets mee te gaan doen. Maar daarover in een andere blog meer…….
Het eerste doel voor 2018 is ook al gesteld: ik wil mijn eerste hele marathon lopen. Ik schrijf me in voor de Marathon Rotterdam in april. Daar wil ik die 42.195 meter gaan volbrengen. Ik had dit jaar de 1/4 marathon al gelopen en meteen even gekeken hoe dat daar in zijn werk gaat. Wat ik in ieder geval heb geleerd is dat je goede afspraken moet maken waar je elkaar treft. Tussen 30.000 mensen is het lastig zoeken en ik heb als gevolg daarvan met mijn rugzak om de wedstrijd moeten lopen.
Het virus is nu echt goed losgebarsten en de Berenloop op Terschelling wordt voor mij HM nummer 3! Samen met de Loopgroep Stiens reis ik naar het Waddeneiland en beleef een bijzonder mooie dag. De race zelf was een enorme belevenis. Het eerste deel over de openbare weg, vervolgens door bos en duin naar het strand waarbij je 3 km lang met een fikse tegenwind door het zand rent. Ook de weg richting de finish kent een verraderlijk lang stuk “vals plat”. Het gaat me allemaal goed af en tot mijn grote verrassing finish ik in 1.51.57. Mijn snelste HM ooit!
De volgende HM die op de planning staat is de Ameland Adventurerun. Loopvriendin D vroeg me of zij deze afstand binnen 2.30 zou kunnen volbrengen. Ik denk het wel en help haar intussen met gerichte adviezen, trainingen en duurlopen. Gisteren heeft ze samen met mij, na een geleidelijke opbouw in afstand, voor het eerst 21.1 km gelopen. Een hele overwinning op zich. Ik zal haar in ieder geval tijdens de wedstrijd bijstaan. Loopvrienden T en M zijn ook op Ameland en zij gaan weer voor de 10.
En zo kom ik aan het voorlopige einde van mijn verhaal. Al hardlopende en schrijvende zijn er bij mij toch een aantal ideeën naar boven gekomen van wat ik met dit blog zou willen gaan doen. Het lijkt me ontzettend leuk om beginnende en iets gevorderde lopers te helpen bij het hardlopen. In de vorm van tips, adviezen en eigen ervaringen. Ik denk dat daar genoeg over te schrijven valt.
Dank je wel voor je bezoek aan mijn blog en ik wens je heel veel loopplezier!
Alex
Hardloop Filosoof 